Wednesday, February 14, 2007

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ Η' ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ;"


«ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ Η’ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ;»


Ελεύθεροι-Πολιορκημένοι
Ήμασταν-είμαστε και θα’ μαστε για πάντα στον πολυδιάστατο τούτο κόσμο.

Μονάχα η «ΣΚΕΨΗ» μας μπορεί να πετάξει μακριά, πάνω από τα άρματα της μάχης,
να απολαύσει το πανηγύρι της χαράς, της ζωής, του έρωτα,
να χορέψει σαν παιδί με τον μικρό Απρίλη,
να περιπλανηθεί σε απαγορευμένα σοκάκια,
να ταξιδέψει κρατώντας συντροφιά στον μαΐστρο,
να γνωρίσει την ερωμένη του ουρανού,
να χαθεί μες τους αιθέρες,
ν’ αγγίξει τ’ άπιαστο…

Sunday, February 11, 2007

"ΤΗΝ ΚΑΤΣΑΜΑΚΑ ΤΗΝ ΞΕΡΕΤΕ;;;"



“ΤΗΝ ΚΑΤΣΑΜΑΚΑ ΤΗΝ ΞΕΡΕΤΕ;;;”

Είναι ένα από τα πιο πετυχημένα έθιμα μας που αναβιώνει αυτές τις ημέρες της αποκριάς στον Πολύγυρο.
ΚΑΤΣΑΜΑΚΑ= Κάτσε και φάε αμάκα(=δωρεάν ,τσάμπα )!

Θα έχετε ακούσει φαντάζομαι για το περίφημο Πολυγυρινό
καρναβάλι που γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον με θέλγητρο του το κόκκινο Διονυσιακό κρασάκι, νοστιμότατα χωριάτικα λουκάνικα, πίτες , ελιές ,χαλβά έτσι όπως πάντα μοιράζονταν δωρεάν από την πολυγυρινή μας κατσαμάκα!

Ο ήχος του ζουρνά ξεσηκώνει τους πάντες και μας κρατά σε εγρήγορση από την Τσικνοπέμπτη μέχρι και την Κυριακή της αποκριάς όπου έχουμε και την κορύφωση των εορταστικών μας εκδηλώσεων με την τελική παρέλαση των αρμάτων.

Όσοι «αμακατζήδες»προσέλθετε!!!!!!!!

Tuesday, February 06, 2007

"ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ"



« ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ»

Όλου του κόσμου τα μάτια πέφτουν πάνω σου,
Μα μόνο εγώ μπορώ να δω για μια στιγμή πως είσαι.
Μόνο εγώ κι η μουσική μπορεί που διώχνω μέσα μου μα εκείνη
γυρίζει δυνατότερη.
Θάλασσα, σε βλέπω και μπορώ να χαρώ ακόμη και τότε που τα
κύματά σου δέρνουν το κορμί μου.
Θέλω να χαρώ το κάθε σου κτύπημα μόνο για τις στιγμές που
αφήνεις το διψασμένο μου βλέμμα να πέσει πάνω σου

Άσε με να σε κοιτώ,
Σ ’ αγαπώ!


Κ.K.

(Με την ελπίδα πως μια μέρα θα γίνει μεγάλος ποιητής κι εγώ
θα έχω μια ακατέργαστη σκέψη του παλιά να μου φέρνει γλυκές,
παλιές , σχεδόν παιδιάστικες αναμνήσεις! )

Monday, January 29, 2007

"ΕΠΑΦΗ"


«ΕΠΑΦΗ»

Τρένα φεύγουν, αεροπλάνα επιστρέφουν, αυτοκίνητα διασχίζουν αχανείς δρόμους, σύσσωμες ομάδες ανθρώπων μετακινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις και απ’ όλο τον κόσμο. Ομάδες ανθρώπων αγνώστων μεταξύ τους που ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβουν μέσα τους. Κάθονται εκεί, δίπλα σου, σκυθρωποί συνήθως, χωρίς να σε γνωρίζουν. Έχεις τη δυνατότητα να τους ανακαλύψεις ανοίγοντας ακόμη και ένα μικρό διάλογο μαζί τους, τις περισσότερες φορές όμως δεν έχεις και τη διάθεση.
Παρατηρείς τα ρούχα τους, μερικές εκφράσεις του προσώπου τους, όσες μπορείς να πιάσεις διακριτικά, όπως απαιτεί η σύγχρονη εκλεπτυσμένη κοινωνία και απλά φαντάζεσαι τι κουβαλάν εκτός από τις αποσκευές τους, στην ψυχή τους.

Λαχταράς να ακούσεις τη χροιά της φωνής τους καθώς ζητούν από την αεροσυνοδό λίγο καφέ. Φωνές αδιάφορες, χαρακτηριστικές, λεπτές που εκπέμπουν μία γλυκύτητα, άγριες ,μπάσες , αισθησιακές, αποτελούν ένα δεύτερο συστατικό στοιχείο μετά τα ρούχα και την εξωτερική εμφάνιση στο τοπίο που έχεις πλάσει γι ’αυτούς στο μυαλό σου.

Είναι δίπλα σου, μπορείς να τους μυρίσεις, ίσως συγκυριακά να τους αγγίξεις ακόμη και με αυτό είσαι έτοιμος να πλάσεις με το μυαλουδάκι σου μικρές ιστοριούλες με πρωταγωνιστές τους ίδιους κι εσένα ή εκείνους να παίζουν στο ίδιο έργο με την κυρία του μπροστινού καθίσματος ή τον κύριο που χαζεύει στην παρακάτω βιτρίνα.

Κι αφού παρατηρήσεις καλά τους ηθοποιούς η «σαπουνόπερα» ξεκινά και εσύ πάντα μένεις με μία σχεδόν αδιάφορη απορία αν έκανες τη σωστή επιλογή, αν οι ηθοποιοί σου θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τον ρόλο που τους έδωσες και κατά πόσο αυτός θα μπορούσε να συνάδει με την πραγματική τους ζωή

Παιχνίδια και ταξίδια του μυαλού όπου όλοι λίγο-πολύ έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να βυθίζεται μέσα σ’ αυτά

Και μόλις οι τίτλοι του τέλους πέσουν μπρος σου, ενός ευχάριστου ή δυσάρεστου τέλους ανάλογα με την ψυχική διάθεση της στιγμής αμέσως διαπιστώνεις τον λήθαργο στον οποίο είχες πέσει. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί;

«ΕΠΑΦΗ ! ! !»

Θέλοντας πολλοί άνθρωποι να δώσουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκονται αντιμέτωποι με την μαγική λέξη «επαφή».;Ή μάλλον ανάγκη για επαφή!!!

Saturday, December 16, 2006

ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ ! ! !


ΚΟΖΑΝΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 16/12/2006

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Μικρές ,απλοϊκές ,ανεπανάληπτες στιγμές ευτυχίας ή δυστυχίας που κλείνουν μέσα τους μια ολόκληρη ζωή ,τη ζωή μας. Μια ζωή με ευχάριστες ,χαρούμενες μελωδίες σε γρήγορο τέμπο ,με μελαγχολικές συγχορδίες σε χαλαρό και εκπληκτικά μονότονο ρυθμό !Ένα πάρτι χρωμάτων στο οποίο αποθανατίζεται το ύφος της κάθε στιγμής
Και πάντα στο κοίταγμά τους αφήνουν ένα ιδιόμορφα αλλόκοτο συναίσθημα ευτυχίας, συνάμα και θλίψης
Ευτυχία για τις στιγμές που ζήσαμε
Θλίψη γιατί αυτές έχουν περάσει στο στίβο της αιωνιότητας μέσω της ψυχής μας και δεν μπορούν να γίνουν και πάλι βίωμα με τον ίδιο τρόπο
Οι φωτογραφίες μας είναι οι στιγμούλες μας!!!

Monday, October 23, 2006

ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ!!!!!


Αν νιώσεις πως τα πάντα στη ζωή σου παίρνουν την «κάτω βόλτα» και ο εσωτερικός σου κόσμος καταρρέει, αντιστάσου. Άλλαξε τα πράγματα που σε πνίγουν και σε καταθλίβουν.

Είναι στο δικό σου χέρι να ρυθμίσεις τη ζωή σου και να ζήσεις όπως έχεις ονειρευτεί. Όλα εξαρτώνται από τις επιλογές σου.

Ξύπνα το πρωί, άνοιξε το παράθυρό σου, πάρε μια βαθιά εισπνοή από καθάριο αεράκι και πες μέσα σου πως είσαι δυνατή. Κοίτα γύρω σου! Μέσα στην τόση μαυρίλα της ζωής και την ψευτιά των ανθρώπων υπάρχει και τόση ομορφιά που αρνούμαστε πολλές φορές να αντικρίσουμε λες και είμαστε κλεισμένοι σε ένα μαύρο κουτί δίχως οξυγόνο.

Βγες από τη μούχλα του κουτιού σου, παρατήρησε την ομορφιά της φύσης, της θάλασσας, του πρασίνου. Ταξίδεψε μέσα σ’ αυτή . Αναγνώρισε την σπουδαιότητα μιας τρυφερής αγκαλιάς, ενός γλυκού και ενθαρρυντικού χαμόγελου! Πάρε δύναμη και ζήσε τις στιγμούλες σου!!!!

Friday, October 20, 2006

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΗ;







Αλήθεια, τι είναι μουσική;

Μια λέξη που δεν μπορεί να την αποδώσει κανείς με λίγες μόνο λέξεις ,που μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά από κάθε άνθρωπο. Καθένας την αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο!

Για εμένα μουσική είναι ένας τόπος μαγικός ,ένα μέρος που δεν υπάρχει τίποτα! Κι όμως αυτό το τίποτα περιέχει τα πάντα…Είναι ένα μέρος που φιλοξενεί όλα τα συναισθήματα:μίσος ,αγάπη ,οργή ,πόνο ,θλίψη ,φιλία ,πάθος…Φιλοξενεί όλους τους ανθρώπους και δεν γνωρίζει διακρίσεις!

Η μουσική μπορεί να ηρεμήσει και να λυτρώσει ακόμη και την πιο άγρια και απάνθρωπη προσωπικότητα. Απαλύνει το παράπονο ,τον πόνο και επουλώνει ψυχικά τραύματα .Αποτελεί αστέρευτη πηγή δύναμης και ζωής.

Και όλα αυτά μπορείς να τα ζήσεις εσύ ,ο απλός άνθρωπος ,απλά και μόνο βάζοντας έναν καλό δίσκο να παίζει και κλείνοντας τα μάτια! Και έτσι όπως βυθίζεσαι στο απόλυτο σκοτάδι, αυτό σε οδηγεί αυτόματα στον παραδεισένιο κόσμο του «τίποτα» που αποτελεί τον κόσμο των πάντων!

Όταν προσπαθώ να παίξω τσέλο ακόμη και όταν ο ήχος μου είναι απαράδεκτος και τα χέρια μου κολλάνε ,αν και τα βάζω με τον εαυτό μου, κλείνω τα μάτια και όλα φαντάζουν διαφορετικά! Αισθάνομαι την ανάγκη να προσπαθήσω να βγω από το κλουβί μου ,να ελευθερωθώ ,να ταξιδέψω ,να πετάξω ,να φύγω μακριά ,να χαθώ. Η καρδιά μου έχει ωριμάσει ,το νιώθω ,να αντέξει αυτή την έντονη συναισθηματική φόρτιση! Τα χέρια μου όμως και το μυαλό που τα κατευθύνει όχι !Και αυτό είναι που με τρελαίνει και συνάμα μου δίνει δύναμη να συνεχίσω την προσπάθεια!

Πολλές φορές με τη μουσική σκέφτομαι πως μπορεί λίγο πιο πέρα να υπάρχει κάτι ανώτερο…ίσως ο ίδιος ο Θεός!!! Ίσως κάποτε να το ανακαλύψω. Με τη μουσική μπορεί να νιώσει κανείς ένα είδος «κάθαρσης» όπως στην αρχαία τραγωδία που η μαγεία της τέχνης δημιουργεί ελεύθερους και ανώτερους ανθρώπους! Όταν κλίνω τα μάτια και τραγουδώ οδηγούμαι στα ίδια μονοπάτια!

Η μουσική απαιτεί από τον εκτελεστή της κατάθεση ψυχής ,πάθος! Με τη μουσική ,καταφέρνω να αποβάλλω όλη μου την αρνητική ενέργεια ,όμως αισθάνομαι πως δίνω ένα μεγάλο μέρος από εμένα. Η μουσική είναι θείο δώρο για όσους έχουν την ευκαιρία να την εξερευνήσουν! Δυστυχισμένος είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται απομακρυσμένος από αυτή!!!

Τι είναι για εσένα μουσική;

ΠΡΟΣΜΟΝΗ...ΣΙΩΠΗ!


Η νύχτα πέφτει παγωμένη στο ντεπό

Δεν ήρθες

Με γέλασες

Με γέρασες




Είναι αρκετή μια μεγάλη αγάπη, ένας μεγάλος έρωτας που έμεινε μισός, ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, μιά μεγάλη επιθυμία
να σε κρατήσει ζωντανό;
Πόσο μπορεί να σε φθείρει μία τέτοια κατάσταση;
Η προσμονή μας κρατά όλους ζωντανούς. Η’ μάλλον…ζωντανούς-νεκρούς!!
Και το ερώτημα…..αξίζει τον κόπο;